Tolo-Nafplio-Sambatiki

zondag 13 mei 20012
Tolo-Nafplio-Sambatiki
We genieten van ons ontbijt op terras en lopen naar de taxibootjes. We stappen in en het bootje vertrekt gelijk in volle vaart. Bij aankomst vraagt ie 20 euro, wij zijn erg verbaasd, op de heenreis hebben we 1,50 pp betaald! Maar toen zaten we met meerdere in de boot en nu maar met z'n tweetjes. De vaste prijs is 20 euro en die mogen we nu volledig betalen. We balen, voelen ons genaaid, maar het blijkt gewoon te kloppen, balen!
Via Portocheli en Kranidi rijden we naar Tolo. Een erg rustige maar mooie weg. In Tolo drinken we wat in de Remember Lounge; heerlijke muziek, frappe, genietend van het uitzicht. We kijken via wi-fi op booking.com en bedenken om een eind te rijden en in Sambatiki te overnachten, lijkt ons een lekker rustig plekje. Het is trouwens super hoe je overal wi-fi hebt en erg gemakkelijk een wachtwoord krijgt (wat varieert van 0123456789 tot het telefoonnummer).
Onze volgende stop is het stadje Nafplio (of Nauplion). Dit was ooit de eerste hoofdstad van Griekenland. Nafplio is een kleine haven, diep in de baai van Argolis, in de oksel van de eerste 2 vingers van de Peloponnesos. Het oude stadsgedeelte heeft veel charme en straalt zelfs iets Italiaans uit. We rijden tot het Palamidis fort waar vanuit je een geweldig uitzicht over de baai hebt. We slenteren door de smalle steegjes, leuke stad, zeker de moeite waard!
Met het verlaten van Nafplio hebben we de eerste vinger van de Peloponnesos gehad. We rijden via de kust de 2de vinger in; via Mili en Astros rijden we via de kust richting Leonidio. Wat een geweldig mooie rit, en wat is het rustig op de weg, GENIETEN! Prachtige landschappen, vooral tussen Ajos Andreas en Leonidio, enkele schattige en afgelegen baaitjes.
Dan komen we rond 17.00 uur in Sambatiki aan; kleine haven met strand, rustig gelegen onder aan het klif, enkele kilometers voor Leonidio.
We hebben gelezen dat er een kleine taverne is met kamerverhuur; Porto Sambatiki, pal aan de zee. Dus we rijden naar beneden en zijn verbaasd over de rust en de schoonheid. De eigenaar van Porto Sambatiki ontvangt ons enthousiast, we kunnen er overnachten voor 30 €.
Daar we vinden dat we een biertje met wat mezedes verdiend hebben, ploffen we neer en laten we ons bedienen door een uiterst vriendelijk en blije eigenaar. Er is geen kaart, dus we hebben geen idee wat het kost.
's Avond eten we in de taverne, we zijn de enige gasten, maar dat is best heerlijk. In gebroken Engels vertelt de eigenaar wat we kunnen eten; een Griekse salade en verse vis lijkt ons erg veilig. Ik mag mee de vis uitzoeken en hij gaat naar de keuken.
We eten en drinken heerlijk (de hele avond) en bedenken hoe stom het is om van te voren geen prijs te vragen (de taxiboot staat nog vers in ons geheugen).
's Morgens maakt de vrouw van de eigenaar nog een lekker ontbijt klaar, heerlijk in de zon aan het strand.
Alles bij elkaar moeten we 87 euro afrekenen, een pak van ons hart, wat hebben wij genoten voor dat geld!