Dag 3-4, Diakofto, Kalavrita, Mega Spilion klooste

Woensdag 25-09-2013: Via een mooie bergrit met vergezichten kwamen we ’s middags in DIAKOFTO, hotel Panorama, aan. Diakofto op zich stelt niet zo veel voor. Het is uitgegroeid tot een toeristisch dorpje omdat van hieruit een van de indrukwekkendste treinreizen van Europa vertrekt;
de rit door de Vouraikoskloof van Diakofto naar Kalavryta. We besluiten om deze terinreis de volgende dag te maken en kopen al wel tickets.

Donderdag 26-09-2013: Na een fris ontbijtje hadden we de eerste trein om 08.45 uur, en dat tijdens een vakantie!
Slingerend langs gigantische rotswanden, over verschillende bruggen en door donkere tunnels met soms een hellingsgraad van 25 graden, genieten we van alles om ons heen. Na 1 uur en 10 minuten heeft de tandradtrein 22 km gereden en 750 m geklommen en komen we in het bergdorp KALAVRITA aan. De hoofdstraat bestaat voornamelijk uit sfeervolle winkels met natuurproducten en tavernes. 14 Kilometer van Kalavrita kun je skieen in het Helmos Ski center op een maximale hoogte van 2.400 meter.
Het grootste trauma uit zijn geschiedenis beleefde Kalavryta in de Tweede Wereldoorlog. In het ontoegankelijke bergland van de Peloponnesos werd het verzet tegen de bezetting door nazi-Duitsland steeds driester, en in december 1943 leverden Griekse verzetsstrijders nabij Kalavryta een heuse veldslag met de nazi-troepen, waarbij 80 Duitse militairen het leven lieten. Omdat zij er de burgers van Kalavryta van verdachten hulp aan het verzet geboden te hebben, vielen de Duitsers op 13 december 1943 het stadje binnen en moordden er de gehele mannelijke bevolking uit, 1430 personen van 15 jaar en ouder. Het uurwerk op de linkertoren van de kathedraal blijft voor altijd staan op 2.34 uur, het tijdstip van deze laffe gruweldaad. Nog niet tevreden met deze slachting sloten de nazibeulen vrouwen en kinderen op in de school en staken die in brand, waarna ze ook nog eens de gehele stad platbrandden. Door ruiten in te slaan wisten vele vrouwen met hun kinderen toch te ontkomen. De stad werd herbouwd en een museum in het centrum herinnert aan de oorlogsgruwelen. Even buiten de stad op een heuvel staat een groot monument waarop de namen van de slachtoffers gebeiteld staan.
We blijven 2 uur in het dorpje en nemen de trein dan weer terug waarbij we in ZAHLOROU uitstappen om naar het klooster MEGA SPILEO te wandelen; een fikse tocht bergopwaarts (blij met onze wandelstokken) van bijna 1 uur. Maar meer dan de moeite waard, de tocht op zich maar zeker het klooster. Dit klooster uit de 17de eeuw is gebouwd in een rots. Bij aankomst waren we sprakeloos van het prachtige en indrukwekkende uitzicht. In het klooster is een museum, mozaïeken, iconen, een bronzen deur met decoraties, een wassen beeld van de Zwarte Maagd, … Het klooster werd ook in 1943 in de fik gestoken door de Duitsers en heropgebouwd. Daardoor is het vanbuiten niet meer zo authentiek, maar binnen zijn veel van de schatten bewaard gebleven. We werden er stil van!
De tocht naar beneden ging dubbel zo snel, en na een typisch Griekse lunch gingen we met het treintje weer terug naar Diakofto.
Morgen verder naar Patras.